کتاب صوتی

این کتاب روایتی داستانی درباره اقبال لاهوری است که در هجدهم آبان سال ۱۲۵۶ هجری شمسی در یکی از شهرهای ایالت پنجاب به دنیا آمد و در یکم اردیبهشت۱۳۱۷درگذشت. او شاعری فیلسوف و سیاستمداری مؤمن و مردمی بود.
در قسمتی از کتاب صوتی ” چراغ لاله ” می شنویم :

نورمحمد گفت : یه روز که فرصت یافتم رازی رو به تو خواهم گفت . اقبال تعجب کرد . راز ؟ چه رازی ؟
پدر گفت : باشه تا بعد . وقتش که رسید میگم . اقبال به فکر فرو رفت و به کلمات و آیات خیره شد . آنروز گذشت . روزهای دیگر هم گذشتند . تا این که روز موعود فرا رسید . آن روز جمعه بود و پدر فرصتی داشت تا کنار پسرانش بنشیند .

آن روز عطا محمد هم در خانه بود . نورمحمد کتاب قرآن را از دست اقبال گرفت . بوسید و گفت : رازی رو که می خواستم با تو در میون بگذارم در کلمات این آیاته . اقبال سراپا گوش بود . تا حرف پدر و آن راز را بفهمد . پدر قرآن را گشود و به کلمات و آیات خیره شد . و ادامه داد وقتی قرآن می خوانی آیا معنی کلمات آن را می فهمی ؟ اقبال گفت : کما بیش . پدر سر تکان داد . نه این کافی نیست . تو باید قرآن را بفهمی . با تمام وجودت باید آن را بفهمی . نه این که اون رو طوطی وار بخونی . اقبال کمی جلوتر آمد . منظورتون چیه پدر ؟

منظورم اینه که قرآن رو طوری بخون که گویی آیات اون بر تو نازل شده . اون رو عمیق و از ته دل بخون . طوری که بند بند وجودت بلرزه . اقبال سر تکان داد . و به فکر فرو رفت . بعدها در بعضی از اشعارش به این موضوع اشاره کرده .

در بخشی از کتاب صوتی می‌شنویم: رژ لبی را که دیروز خریدم برمی‌دارم، قرمز گوجه‌ای است. بعد از امتحانات دی ماه مامان به بهانه‌ی اینکه استعداد من در درس ریاضیات خیلی زیاد است و مدرسه آن قدر که باید و شاید روی ریاضیات متمرکز نیست، مدرسه‌ام را عوض کرد. ولی من نمی‌دانستم که دلیلش امیرحسین بود.